ن : مرادی
غرور یکی دیگر از عوامل بازدارنده می باشد.
گاهی با افزایش علم چنان درگیر خود می شویم که به جای فراموش کردن و دوری از منیت در آن غرق خواهیم شد. باید این را بدانیم که حتی اگر علامه زمانه ی خود هم باشیم امکان به خطا رفتن برای ما وجود دارد، اگر خدا ما را به حال خود رها کند. چه زیبا امام خمینی (ره) فرمودند: "علم نور است ولی در دل سیاه، دامنه ظلمت و سیاهی را گستردهتر می سازد[1]".
به نظر حقیر تکبر یکی از مهمترین عوامل سقوط انسانها می باشد همانطور که عامل سقوط ابلیس شد. در جایی می شنیدم که یکی از اساتید (اسم ایشان را به یاد نمی آورم) فرموند:اگر عبادت ابلیس، عبادتی خالص بود هرگز سقوط نمیکرد. ظاهرا ابلیس فکر می کرده اگر به انسان سجده نکند (با آنکه فرمان خدا بود) یعنی خیلی عابد است و تنها به خدا سجده کرده! عابد واقعی حضرت ابراهیم (علیه السلام) بود که به خاطر خدا و فرمان او می خواست فرزندش را قربانی کند.
نکته ی بسیار مهم در این سخن که می تواند کمک ما باشد در این راه این است که در همه ی کارها خالص باشیم کارهایی که انجام می دهیم نه برای خوشایند مردم بلکه برای رضایت فقط خدا انجام دهیم. وقتی برای خدا کاری را انجام دهیم دیگر نه از کسی ناراحت خواهیم شد نه از کسی توقع می کنیم و جلوی بسیاری از گناهانی که به این واسطه رخ خواهد داد، گرفته خواهد شد.
4- راه جلوگیری از به خطا افتادن ما در مسیر؟
ادامه دارد...
نظرات شما عزیزان:
:: برچسب‌ها: غرور، عوامل بازدارنده، امام خمینی، تکبر، خالوص,
آمار
وب سایت:
